PRZYTULIA CZEPNA ziele
(Galium aparine)
Przytulia czepna to miododajna roślina z rodziny marzanowatych. Porasta suche łąki, miedze i zarośla na terenie Europy, Azji i Afryki Północnej, preferując gleby próchniczne typowe dla lasów bukowych. Można ją łatwo rozpoznać dzięki drobnym, białym kwiatom zebranym w baldachogrona na szczycie łodyg, oraz charakterystycznym liściom wyrastającym w okółkach. Przez kilka lat była w Polsce pod ochroną, obecnie znów można ją pozyskiwać ze stanowisk naturalnych. Z korzeni można otrzymać czerwony barwnik do tkanin, który po dodaniu octu pozwala uzyskać barwę niebieską. Barwnik ten używany jest do produkcji papieru lakmusowego służącego do oznaczania pH.
SUROWIEC: ziele przytulii (herba galii)
Zawiera glikozydy, kwasy (m.in. cytrynowy, galusowy i askorbinowy), saponiny, alkaloidy, dużo krzemionki, olejek eteryczny, sole mineralne i kumaryny, ponadto gorycze, flawonoidy i pochodne antracenu. Obfituje w łatwo przyswajalna krzemionkę, witaminy PP, C i P. Niekiedy w trakcie procesu suszenia surowiec czernieje, co związane jest z zachodzącymi wewnątrz zmianami chemicznymi. Nie powoduje to jednak utraty właściwości prozdrowotnych. Wyciągi z przytulii wyróżniają się wyraźnie słonym posmakiem.
DZIAŁANIE
Ziele przytulii wykazuje właściwości przede wszystkim rozkurczowe i przeciwzapalne. Działa silnie moczopędnie i zapobiega tworzeniu się obrzęków i opuchlizn. Stymuluje prawidłową pracę nerek i układu moczowego, ułatwia detoksykację i przyspiesza procesy metaboliczne. Jednocześnie wzmaga wydzielanie żółci i zapobiega odkładaniu się złogów tłuszczowych w naczyniach krwionośnych, redukując tym samym ryzyko rozwinięcia miażdżycy i zmniejszając prawdopodobieństwo wystąpienia zawału. Przytulia wykazuje również wpływ na działanie układu trawiennego, ponieważ działa ściągająco, reguluje wypróżnienia i przeciwdziała biegunkom. Napar z ziela zmniejsza napięcie ścian naczyń krwionośnych oraz mięśni gładkich.
ZASTOSOWANIE
Ziele przytulii zalecane jest przede wszystkim w nieżycie pęcherza moczowego, w chorobach przebiegających z zatrzymaniem moczu oraz w kamicy nerkowej. Ponadto w dolegliwościach spowodowanych zastojem wydzielania żółci. Wykazuje pozytywne działanie w biegunce, niestrawności, zatruciach pokarmowych i w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Zmniejsza dolegliwości spowodowane artretyzmem i dną moczanową. Wspomagająco stosowane jest w kuracjach przeciwmiażdżycowych i antycholesterolowych. Ziele przytulii zalecane jest w kuracjach wzmacniających włosy i paznokcie oraz polepszających stan skóry, w szczególności w zestawieniu z zielem skrzypu, przetacznika, perzu i rdestu ostrogorzkiego. Ponadto spożywanie naparu z rośliny zalecane jest w leczeniu infekcji migdałków, prostaty, stanów zapalnych węzłów chłonnych i chorób skórnych. Przytulię można wykorzystać jako przyprawę kuchenną dodającą aromatu sałatkom i mięsom.
PRZECIWWSKAZANIA
Ze względu na brak odpowiednich badań tym kierunku nie są zalecane kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią. Nie należy przekraczać zalecanych dawek ze względu na zawartość kumaryny, której nadmierne spożycie może powodować bóle głowy i/lub nudności.
SPOSÓB PRZECHOWYWANIA
Należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła i wilgoci.
PRZYKŁADOWE FORMY ZASTOSOWANIA
Odwar
2 łyżeczki ziela przytulii zalać 200 ml chłodnej wody. Doprowadzić do wrzenia i gotować na wolnym ogniu przez 8 minut. Następnie odstawić do zaparzenia pod przykryciem na 5 minut. Pić 4 x dziennie po 100 ml.
Napar
2 łyżeczki ziela przytulii zalać 200 ml wrzącej wody. Pozostawić do zaparzenia pod przykryciem przez 30 minut, przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 100 ml.
Sproszkowane ziele
Ziele przytulii zmielić na pył. Spożywać 3 x dziennie po płaskiej łyżeczce obficie popijając płynem. Można stosować zewnętrznie jako zasypka na rany, najlepiej w formie mieszanki 1:1 z Alantanem lub Linomagiem.
Nalewka
50 g ziela przytulii zalać 400 ml alkoholu o mocy 40-60%. Pozostawić w ciemnym miejscu do maceracji na 14 dni. Przefiltrować, zlać do butelki. Pić po 3 razy dziennie po 5 ml. Można używać zewnętrznie do nacierania owrzodzeń i odparzeń.
Mieszanki ziołowe
Na problemy z wydzielaniem moczu
50 g ziela przytulii wymieszać z 50 g owoców jałowca, 50 g liści brzozy, 50 g liści mącznicy i 50 g ziela połonicznika. 2 łyżeczki mieszanki zalać 200 ml wrzącej wody. Zaparzać pod przykryciem przez kwadrans, następnie odcedzić i schłodzić. Pić 3 x dziennie po jednej szklance w skąpomoczu, kamicy moczowej, problemach z diurezą, reumatyzmie i dnie moczanowej.
Za: https://www.aromatika.com.pl/pl/p/PRZYTULIA-CZEPNA-ZIELE/391
Przytulia czepna – roślina lecznicza
- surowiec leczniczy – ziele, które zbiera się od maja do sierpnia i suszy w temp. 20-40 stopni C. Uwaga! Czernienie ziela przytulii podczas suszenia jest zjawiskiem normalnym. Spowodowane to jest hydrolizą kwasową irydoidów zawartych w surowcach, w wyniku czego powstają związki pochodne, prostsze w budowie i o ciemnym zabarwieniu.
- w medycynie ludowej wykorzystywana przy leczeniu dolegliwości skórnych, żółtaczki, bezsenności, raka, guzów oraz rozpuszczaniu kamieni moczowych; ma działanie moczopędne, wzmacniające, tonizujące.
- wskazania: wypryski, wrzody, pryszcze, nadmierna potliwość, rany, oparzenia, trądziki, łojotok, łuszczyca, obrzęki, skąpomocz, kamica moczowa, krwiomocz, zastoje żółci, kamica żółciowa, zaburzenia trawienne, nieżyt jelit i żołądka, choroba wrzodowa, zmniejszona krzepliwość krwi, schorzenia wątroby i dziąseł, hemoroidy, miażdżyca, wiek podeszły, kuracja odmładzająca, biegunka, niestrawność, dna, reumatyzm, zatrucia, choroby zakaźne.
