Liście orzecha włoskiego mają działanie grzybobójcze, bakteriobójcze, przeciwzapalne. Obniżają poziom cholesterolu i cukru we krwi

Orzech włoski liść (Juglans regia)
Tagi: na choroby skórne, na kaszel, na żołądek, układ pokarmowy, układ trawienny, włosy, skóra, paznokcie
Orzech włoski – liście i owoce. By George Chernilevsky (Own work) [Public domain], via Wikimedia Commons
Orzech włoski, to drzewo liściaste, które naturalnie występuje na terytorium Bałkanów, Europy południowo-zachodniej, Azji środkowej i wschodniej oraz terenach południowo-zachodnich Chin i północnych terenach Republiki Związku Mjanmy. W Polsce występuje w formie uprawnej oraz dzikiej.
.

Odwar z liści orzecha włoskiego

Bierzemy łyżkę wysuszonych i rozdrobnionych liści orzecha i zalewamy dwiema szklankami letniej wody, następnie podgrzewamy przez 10 minut (nie dopuszczamy do wrzenia). Odwar odstawiamy do naciągnięcia na 5 minut, przecedzamy i pijemy przed jedzeniem 3 razy dziennie po pół szklanki w przypadkach nieżytu żołądka i jelit oraz w zatruciach pokarmowych. Zewnętrznie odwar stosujemy w przypadku potliwości stóp oraz w przypadku stanów zapalnych skóry i grzybicy, a także do płukania jamy ustnej i dziąseł.

Orzech włoski to duże drzewo, które rośnie samotnie. Korona drzewa jest zwykle szeroko rozbudowana, natomiast pień jest krótki. Pień drzewa może osiągać do 35 m wysokości, natomiast jego średnica może wynosić 2 m. Korę pokrywają nierówne bruzdy. Liście ułożone są naprzeciwlegle, są średniej wielkości – osiągają od 25-40 cm długości. Kwiaty męskie oraz żeńskie. Owoc nazywany jest powszechnie orzechem. Jądro, czyli błoniasta łupina, to jadalna część orzecha.

Czy wiesz, że…

Szukając naturalnego sposobu na przyciemnienie swoich włosów na kolor brązowy, wystarczy wykorzystać do tego celu sok przyrządzony z liści oraz orzechów.
Orzech włoski to jedno z najdłużej żyjących drzew uprawnych, ponieważ może żyć nawet pół wieku.
W formie zdziczałej, orzech włoski może wydawać owoce przez 400-500 lat.
Drewno orzecha włoskiego używane jest do wielu celów. Jest to jeden z najbardziej pożądanych i najdroższych surowców na świecie.
Orzechy należy przechowywać w odpowiednich warunkach, tak aby mogły zachować wszystkie wartościowe dla organizmu składniki. Dlatego po ich zebraniu i wysuszeniu należy je przetrzymywać w ciemnych i chłodnych miejscach.
Orzechy włoskie są powszechnie używane w kuchni, sporządza się z nich wiele smacznych deserów, w tym torty i ciastka. Czasami wykorzystuje się je jako dodatek do dań głównych.

Zbiór
Surowiec, czyli liście zbiera się w okresie od końca czerwca do pierwszych dni lipca. Po zebraniu liście należy wysuszyć w zacienionym i przewiewnym miejscu. Decydując się na suszenie w suszarni należy pamiętać, by temperatura nie przekraczała 40 stopni Celsjusza.

Właściwości lecznicze
Liście rośliny działają przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Mają również działanie przeciwkrwotoczne. Są wykorzystywane do kuracji przeciwpasożytniczych. Surowiec stosuje się do leczenia wielu dolegliwości przewodu pokarmowego, pomaga bowiem zwalczać niestrawność i towarzyszące jej dolegliwości takie jak wzdęcia. Jest również pomocny w walce z biegunką a także nadmierną fermentacją w jelitach. Odwar z liści stosuje się podczas infekcji gardła czy jamy ustnej. Liście wykorzystuje się również w sposób zewnętrzny, są pomocne przy wykwitach skórnych, świądzie, oparzeniach skóry, a także w walce z nadmiernym poceniem się dłoni i stóp. Zmniejszają ilość mleka podczas laktacji. Surowiec wykorzystuje się również w celu leczenia problemów takich jak nadmierne wypadanie włosów, grzybice czy łupież. Można go również stosować w celu zmniejszenia siwizny albo postępującego łysienia, wystarczy regularnie stosować nalewkę z liści do płukania skalpu.

Praktyczne zastosowanie
Napar z liści orzecha polecany na problemy żołądkowo-jelitowe

Napar z liści orzecha włoskiego

Zalewamy dwiema szklankami wrzątku łyżkę wysuszonych i rozdrobnionych liści orzecha. Pozostawiamy do naciągnięcia przez następne 10-15 minut, odcedzamy i pijemy po pół szklanki trzy razy dziennie w przypadku biegunki, zatruć pokarmowych oraz krwawieniach w przewodzie pokarmowym. Taki napar możemy również stosować zewnętrznie, robiąc okłady w przypadku trądziku, liszaji i zapalenia skóry, a także do obmywań, nasiadówek i płukanek w żylakach odbytu oraz zapaleniu pochwy i sromu.

Liście zalać 2 szklankami ciepłej wody. Gotować na małym ogniu i doprowadzić do wrzenia. Po tym czasie odwar należy odstawić do naciągnięcia na 5 minut. Przecedzić. Pić po pół szklanki odwaru 3-4 razy dziennie.

Post Author: admin